Opvoeden met gezag.
In
de puberteit zal de manier waarop ouders ervoor zorgen dat hun kinderen zich
aan die regels houden, moeten veranderen. Bij kleine kinderen is er sprake van
een groot machtsverschil; zij zijn afhankelijk van hun ouders en d.m.v. belonen
en straffen oefenen ouders deze macht uit. Vaak hebben ouders dan nog (ook
lichamelijk) overwicht, dus lukt het meestal wel om niet acceptabel gedrag te
stoppen, desnoods met macht door je kind op te pakken en in de gang neer te
zetten. Of door middel van straf (dreigen) en belonen. “Als je nu stopt met zeuren,
mag je na school TV kijken.” “Als ik je nog 1 keer je broer zie slaan, pak ik
die schep van je af.” Op die manier doen kleine kinderen over het algemeen wel
wat de ouders willen.
Naarmate
kinderen ouder worden, neemt dit machtsverschil af; pubers zijn en zien
zichzelf als minder afhankelijk en later als gelijkwaardig aan hun ouders. Ze
beginnen hun eigen macht te ontdekken en accepteren het niet meer als hun
ouders hen met macht in het gareel proberen te krijgen. Het is belangrijk dat
ouders hierin meegaan. Als je toch macht blijft gebruiken of je heel star
opstellen, houdt je een hok vol herrie (ruzie, schelden, slaan), of je kind
gaat je ontlopen(weglopen, spijbelen, verslavingen) of hij leert niet om een
eigen identiteit en verantwoordelijkheidsgevoel op te bouwen ( geeft zijn eigen
mening op, wordt een meeloper). Voor een
machtsconflict heb je twee partijen nodig, als je als ouder niet meer reageert
met macht, heb je geen machtsconflict meer.
Maar
alle regels loslaten, is ook niet de manier. Het gaat er dus om dat je gaat
opvoeden met gezag, liefdevol leiding geven aan je puber.
Opvoeden
met gezag wil zeggen, dat je dreigen en straffen overbodig maakt. Je gaat uit
van een positieve insteek, dat je probeert om op een positieve manier invloed
te hebben op je puber. Dat je kinderen
dingen gewoon voor je doen als je het zegt, zonder dat je ervoor moet
dreigen; als…dan… Daar moet je dus nu al aan werken en niet pas als macht niet
meer werkt. Wat wel helpt is met beloning werken en dan niet in de zin dat er
overal iets tegenover moet staan, maar vooral met complimenten geven en je
dankbaarheid tonen. Dus op een positieve manier je puber beïnvloeden. Aangeven
dat je van je kind houdt, maar dat er regels en grenzen zijn en dat je bepaald
gedrag niet tolereert.
Waarachtigheid
en rechtvaardigheid is iets wat bij
pubers van nu hoog in het vaandel staat. Dus ze zullen je daar naadloos in
spiegelen. Je bent veel geloofwaardiger als je zegt wat je doet en doet wat je
zegt. Je hebt een voorbeeldfunctie Bijv.
m.b.t. roken en drinken. Pubers prikken zo door je houding heen, als je het
zelf wel doet en het hen verbiedt zonder daarin open over jezelf te zijn en
zelf bijvoorbeeld met teveel drank achter het stuur gaat zitten.
Je
wint aan gezag als je laat zien, dat je ook inzicht in jezelf hierbij hebt.
Je
voorbeeldfunctie in het leven voorleven, werkt beter dan alle woorden bij
elkaar. Los daarvan staat dat als jij wel rookt of drinkt dat geen reden is dat je jonge puber dit dan
ook zou mogen. Jij blijft de opvoeder, in die zin is jullie relatie niet
gelijkwaardig; als ouder houd je de regie.
Henriëtte
Maas www.pacha-mama.nl
