Alcohol. Begrenzen is het toverwoord. Maar ja, je wilt geen zeikerd zijn??!

Sinds 1 januari is de grens voor het drinken van alcohol verhoogd naar 18 jaar.

In diverse bladen staan interviews met jongeren die 16 of 17 zijn en het er helemaal niet mee eens zijn. Ze geven aan dat hun ouders het niet zo’n probleem vinden als ze eens wat drinken. Vaak weten de ouders niet eens hoeveel hun kind precies drinkt. Of ze gaan er vanuit dat hun kind dat niet doet. Dat is een beetje je kop in het zand steken. Het aantal ziekenhuisopnames door alcoholgebruik stijgt nog steeds. Vergeleken met 2007 was er een stijging van 59 % in 2011 bij jongeren onder de 16 jaar, zo bleek uit een onderzoek van het Trimbosinstituut. Aleid Truijens beschrijft dit in een artikel in de Volkskrant.

De kosten voor de gemeenschap van alcoholmisbruik zijn immens. “Een kind van zestien met twintig bier op is een tijdbom, je weet niet wat hij zichzelf en anderen aandoet. We kunnen die kennis niet meer negeren.” En de gevolgen van coma-zuipen voor het kind dat in het ziekenhuis belandt, zijn vaak levenslang.

Maar je hoort ouders ook zeggen dat ze het toch niet tegen kunnen houden.

Die gaan de strijd niet eens aan. Het mooiste is natuurlijk als het geen strijd hoeft te zijn, maar een open gesprek tussen ouders en puber.
Natuurlijk hebben ouders gelijk, als de puber echt niet voor rede vatbaar is, kunnen ze niet voorkomen dat hun puber buitenshuis drinkt. Maar ze kunnen wel proberen dit voor te zijn door al op jongere leeftijd met hun beginnende puber te praten over hoe hij in de toekomst met drinken en roken e.d. denkt om te gaan.

Juist als het nog niet speelt, staan ze nog wel open om met je te praten over de gevaren van alcoholgebruik op te jonge leeftijd.

Als ze dan oud genoeg zijn om uit te gaan, hebben ze er in ieder geval al eens over nagedacht. Als je op die leeftijd pas met ze over de gevaren begint te praten, zullen ze die allemaal wegwuiven. Zo ver zullen zij het echt niet laten komen, zeggen ze dan. Maar eenmaal drinkend zijn ze die verstandige woorden al snel vergeten.

Ouders geven vaak aan dat ze zelf op die leeftijd ook alcohol dronken en toch goed terecht zijn gekomen. Maar de schadelijke gevolgen van alcohol voor de hersenen zijn door onderzoek wel duidelijker geworden. De hersenen van jongeren die al jong beginnen met veel drinken worden voorgoed beschadigd. De kans op gedrags-, leer- en geheugenproblemen is aanzienlijk groter.

Wat helpt is als ouders duidelijk grenzen stellen: Ik wil niet dat je alcohol drinkt voor je 18-e.

Stel ook regels, bijvoorbeeld dat er bij jou niet gedronken wordt onder de 18 jaar.

Op die manier stel je wel duidelijk een norm. Ook al wordt hij wellicht niet altijd nagevolgd. Het helpt als ze weten dat jij het niet verstandig vindt als ze drinken en dat jij je dan zorgen om ze maakt. Dus inderdaad een strijd aangaan en boos worden zal niet helpen, maar wel het constant duidelijk maken wat ze zichzelf aan.

Blijf jouw zorgen over hen en hun toekomst duidelijk  aangeven. Ook al heb je niet het idee dat het effect heeft, het komt wel binnen. Pubers vinden het veel lastiger om hun ouders teleur te stellen, dan dat hun ouders boos op hen zijn.

Maar een norm stellen vinden ouders vaak erg moeilijk, want ze willen dat het gezellig blijft; om met de woorden van Aleid te eindigen: Ouders willen geen zeikerd zijn. Toch geven jongeren jaren later aan dat ze het fijn vonden dat hun ouders hen wel begrensden, ook al sputterden ze op het moment zelf tegen.

Misschien helpt dat, als je weer een boze, protesterende puber voor je hebt die zegt dat jij de meest bekrompen ouder bent die hij kent. Later zal hij je er dankbaar voor zijn! Denk dus op de lange termijn i.p.v. de korte termijn.

En het allerbelangrijkste geef zelf het goede voorbeeld. Pubers hebben de associatie drinken is gezelligheid echt niet zelf ontdekt, maar gezien uit het voorbeeld van volwassenen.

( artikel: Het moeilijkste is een zeikerd durven zijn, Aleid Trijens in de Volkskrant van 6 januari 2014)

Henriëtte Maas www.pacha-mama.nl