Opvoeden met gezag.

In de puberteit zal de manier waarop ouders ervoor zorgen dat hun kinderen zich aan die regels houden, moeten veranderen. Bij kleine kinderen is er sprake van een groot machtsverschil; zij zijn afhankelijk van hun ouders en d.m.v. belonen en straffen oefenen ouders deze macht uit. Vaak hebben ouders dan nog (ook lichamelijk) overwicht, dus lukt het meestal wel om niet acceptabel gedrag te stoppen, desnoods met macht door je kind op te pakken en in de gang neer te zetten. Of door middel van straf (dreigen) en belonen. “Als je nu stopt met zeuren, mag je na school TV kijken.” “Als ik je nog 1 keer je broer zie slaan, pak ik die schep van je af.” Op die manier doen kleine kinderen over het algemeen wel wat de ouders willen.

Naarmate kinderen ouder worden, neemt dit machtsverschil af; pubers zijn en zien zichzelf als minder afhankelijk en later als gelijkwaardig aan hun ouders. Ze beginnen hun eigen macht te ontdekken en accepteren het niet meer als hun ouders hen met macht in het gareel proberen te krijgen. Het is belangrijk dat ouders hierin meegaan. Als je toch macht blijft gebruiken of je heel star opstellen, houdt je een hok vol herrie (ruzie, schelden, slaan), of je kind gaat je ontlopen(weglopen, spijbelen, verslavingen) of hij leert niet om een eigen identiteit en verantwoordelijkheidsgevoel op te bouwen ( geeft zijn eigen mening op, wordt een meeloper).  Voor een machtsconflict heb je twee partijen nodig, als je als ouder niet meer reageert met macht, heb je geen machtsconflict meer.

Maar alle regels loslaten, is ook niet de manier. Het gaat er dus om dat je gaat opvoeden met gezag, liefdevol leiding geven aan je puber.

Opvoeden met gezag wil zeggen, dat je dreigen en straffen overbodig maakt. Je gaat uit van een positieve insteek, dat je probeert om op een positieve manier invloed te hebben op je puber. Dat je kinderen  dingen gewoon voor je doen als je het zegt, zonder dat je ervoor moet dreigen; als…dan… Daar moet je dus nu al aan werken en niet pas als macht niet meer werkt. Wat wel helpt is met beloning werken en dan niet in de zin dat er overal iets tegenover moet staan, maar vooral met complimenten geven en je dankbaarheid tonen. Dus op een positieve manier je puber beïnvloeden. Aangeven dat je van je kind houdt, maar dat er regels en grenzen zijn en dat je bepaald gedrag niet tolereert.

Waarachtigheid en rechtvaardigheid  is iets wat bij pubers van nu hoog in het vaandel staat. Dus ze zullen je daar naadloos in spiegelen. Je bent veel geloofwaardiger als je zegt wat je doet en doet wat je zegt. Je hebt een voorbeeldfunctie  Bijv. m.b.t. roken en drinken. Pubers prikken zo door je houding heen, als je het zelf wel doet en het hen verbiedt zonder daarin open over jezelf te zijn en zelf bijvoorbeeld met teveel drank achter het stuur gaat zitten.

Je wint aan gezag als je laat zien, dat je ook inzicht in jezelf hierbij hebt.

Je voorbeeldfunctie in het leven voorleven, werkt beter dan alle woorden bij elkaar. Los daarvan staat dat als jij wel rookt of drinkt  dat geen reden is dat je jonge puber dit dan ook zou mogen. Jij blijft de opvoeder, in die zin is jullie relatie niet gelijkwaardig; als ouder houd je de regie.

Henriëtte Maas www.pacha-mama.nl

Pubers en relatievorming/seksualiteit

Hoogsensitieve pubers en relatievorming/seksualiteit.

In de puberteit spelen hormonen een belangrijke rol bij de lichamelijke ontwikkeling.

De lichamelijke groei gaat vaak schoksgewijs. Het begint meestal met haargroei in oksels en  rond de geslachtsdelen. Daarna verandert het puberlijf zelf ook, ze worden langer en de verhoudingen worden anders.

Door die veranderingen kunnen ze zich tijdelijk niet thuis voelen in hun lichaam en zich daar onzeker over voelen.

Dubbel lastig omdat in de puberteit het belang van uiterlijk erg groot is. Hoe je eruit ziet, vormt een belangrijk onderdeel van de identiteit van de jongere. Ze vergelijken zich met anderen, vrienden maar ook met rolmodellen in de media.

Naast vriendschappen worden er nu ook relaties aangegaan waarbij seksualiteit zijn intrede doet. Seksualiteit is een belangrijk aspect van de puberteit. Ook voor hoog gevoelige pubers.

Maar met het uitproberen wat bij deze fase hoort, kunnen ze niet zoveel. Ze gaan liever voor diepgang dan voor experimenteren. Het zorgt bij hen voor veel onzekerheid, ook omdat ze het lastig vinden om met de gevoelens van anderen om te gaan. Ze voelen veel aan, maar soms interpreteren ze niet goed wat ze voelen. Wat voor veel stress kan zorgen.

Wat je bij hoog gevoelige pubers wel ziet, is dat ze al heel jong verkering kunnen hebben om zo niet mee te hoeven doen aan het flirten en daten. Ook vinden ze het vervelend om anderen verdriet te doen, dus een verkering uitmaken of elkaar zwart maken, wat nogal eens gebeurt als relaties weer uitgaan, zijn zaken waar zij het erg moeilijk mee hebben. Hun grote rechtvaardigheidsgevoel speelt hen ook parten hierbij.

Voor hen is het prettiger om met leeftijdgenoten om te gaan, zonder dat er meteen stelletjes ontstaan. Vaak zie je dat ze helemaal opbloeien in vriendengroepjes met dezelfde hobby’s of sport. Hier zit niet de drang om je aan één persoon te binden.

Het is belangrijk dat ouders hun kind hierbij ondersteunen, ook al zijn het in hun ogen vreemde hobby’s voor pubers. Ik ken een jongen die zich aansloot bij een vis-club. Het merendeel van de leden was volwassen, maar er zaten ook enkele jongeren tussen. Hier voelde hij zich helemaal op zijn gemak.

En voor het vinden van een levenspartner hebben ze nog tijd genoeg en het is fijn als daar niet zo de nadruk op gelegd wordt. Het is prettig als ze voelen dat ze daar hun eigen tempo in mogen bepalen.

Pubers in samengestelde gezinnen:

Een scheiding heeft ook grote invloed op pubers. Al is het alleen al dat ze nu twee huizen hebben waar ze afwisselend wonen. Maar gelukkig raken ze hier na verloop van tijd ook wel weer aan gewend. Al zal een puber steeds meer zijn eigen pad gaan, dus de weekendregeling soms onderbreken omdat hij andere plannen heeft.

Een volgende stap kan zijn dat vader en/of moeder een nieuwe relatie krijgt en vervolgens gaan samen wonen. Dit gaat vaak niet zonder slag of stoot, gezinnen voegen in elkaar, maar elk gezin neemt zijn eigen  opvoedingsstijl, regels en gewoontes mee en dat zorgt nogal eens voor irritaties. Zeker als er pubers in het gezin zijn.

Het proces van stiefgezinvorming blijkt moeizamer te verlopen naarmate de relatie tussen de ex-partners nog een belangrijke rol speelt, de scheiding recent is of er juist al heel lang sprake is geweest van een eenoudergezin.

Pubers kunnen hun ouders heel goed tegen elkaar uitspelen en zullen dat zeker ook doen in een gezin met een stiefouder. Daar komt namelijk de loyaliteit naar de verlaten ouder vaak in het geding. Waar kleinere kinderen dat soms doorzichtiger laten zien, is dat bij pubers veel meer onderhuids.

Zeker de niet-verzorgende ouder is geneigd meer toe te staan van zijn kinderen als ze het weekend bij hem/haar zijn, ook omdat hij/zij zich schuldig voelt dat hij zijn kinderen zo weinig ziet of bang is zijn kinderen te verliezen als hij te streng voor ze is.

Veel stiefgezinnen maken de fout dat ze zich te snel als een gewoon gezin gaan gedragen. Onderzoek laat zien dat het tussen de 4 en 7 jaar kan duren voordat een samengesteld  gezin weer in balans is. Je kunt het samengestelde gezin in het begin het beste blijven beschouwen als twee eenoudergezinnen.

Pubers accepteren het vaak niet als de stiefouder zich met de opvoeding bemoeit en bekijken de stiefouder als door een vergrootglas. Ze kijken ook kritischer naar hun eigen ouders in deze periode.

Van belang is dat je je puber niet de macht geeft over jouw relatie met je nieuwe partner. Je puber moet niet het gevoel hebben dat hij een wig kan vormen tussen jou en je nieuwe partner. Die verantwoordelijkheid is veel te zwaar voor hem.

Kinderen in de basisschool leeftijd zijn meestal wel bereid zich aan regels te houden, maar pubers gaan onderhandelen en dat vereist een andere aanpak. Zeker als de nieuwe partner geen pubers gewend is, kan dit knap lastig zijn.

Het beste is als de ouder vaker alleen dingen met zijn pubers doet en ook degene is die kinderen aanspreekt op gedrag (ook naar de stiefouder toe) dat niet door de beugel kan.

Het vergt heel veel overleg tussen de nieuwe partners, om te bespreken wat de knelpunten zijn en hoe ze daar het beste mee om kunnen gaan. 

WORKSHOP INNERLIJK KIND                 16 maart 2013

Op 16 maart wordt er een workshop Innerlijk Kind gegeven door pedagoog/spiritueel therapeut Henriëtte Maas op de ASPI in Krommenie

In deze workshop gaan we aan de gang met hoe jouw kinderjaren doorwerken in de persoon die jij NU bent. Ze hebben je hoogstwaarschijnlijk veel positieve eigenschappen opgeleverd. Maar, wellicht ook overtuigingen, opvattingen, overlevingsmechanismen of oordelen die je als volwassene in de weg zitten.

Als jij je hier nog bewuster van bent, kun je er beter mee omgaan en zo nodig beperkende overtuigingen veranderen.

Naast informatie-uitwisseling wordt er veel praktisch gewerkt, want door ermee aan de gang te gaan, krijg je de meeste inzichten.

Deze workshop zal dus vooral praktisch toepasbaar zijn en je zult de resultaten en inzichten direct in praktijk kunnen brengen!

Tijd: van 10.00 – 16.00

Kosten; € 75,- 

Aanmelden en/of meer informatie: info@aspi.nl 

Op 20 april wordt de workshop gegeven in de omgeving van Alkmaar. Hiervoor hebben al een aantal mensen zich aangemeld..

Aanmelden en/of meer informatie: henriette@pacha-mama.nl

Tijdens de workshop is  mijn (werk)boek kopen over dit onderwerp:  ‘Ik hou van mij en ook van jou.’te verkrijgen. Een vriendelijke manier om er zelf verder mee te gaan, om nog meer bewustzijn, vreugde en vrijheid in jezelf te kunnen ervaren!